Zoals Retroscoop het treffende verwoordt in een zeer lezenswaardig artikel, wanneer je in Deurne ooit eens bij toeval oog in oog komt te staan met het Koninklijk Atheneum, raak je haast onweestaanbaar betoverd. Het is een ongelooflijk architecturaal ensemble dat bijzonder fotogeniek voor de dag komt. Zeker bij zomers, zonnig weer, zoals ik zelf 8 jaar geleden tijdens een Open Monumentendag mocht ervaren. Wat mij als liefhebber van dans- en feestzalen dan weer zeer kon bekoren, was de formidabele feestzaal. En bijzonder opvallend: in sterke tegenstelling tot de moderniteit van het ontwerp als geheel, valt Van Steenbergen hier terug op het meest klassieke bouwschema voor feestzalen denkbaar. Edouard Van Steenbergen (1889-1952) is een relatief onbekend architect en bleeft heel zijn leven in het Antwerpse actief. Hij brak nooit echt potten internationaal gesproken, maar hij had blijkbaar wel een mooie stijl in zijn pen zitten. Maar toch dat classistische trekje? Interessant.

Aangezien feest- en danszalen dienen voor frivole activiteiten, vergt het ongetwijfeld een uitzonderlijk soort verbeeldingskracht om werkelijk te breken met eeuwenoude schema’s. Eén van de weinige dappere pogingen uit het modernisme is ongetwijfeld Dancing-Ciné-Bal Aubette in Straatsburg. Hier wordt ten minste een poging gedaan om de eeuwige symmetrie van het basilica schema open te breken. Van Doesburg werkt met kleur en materiaal om de dansvloer te scheiden van de gaanderijen (noodzakelijk voor de horeca functie). Dit type design vind je vandaag nog steeds terug bij modernistische dancings.

Beeldgebruik:

Schets: Collectie Provincie Antwerpen via Retroscoop

Foto zaal: Inventaris Agentschap Onroerend Erfgoed

Aubette: Wikimedia Commons