Categorie: Danszalen en Cinéma’s

Welk verhaal heb jij nog over Dancing Corso?

Dancing Corso in de Diestsestraat. Wat weet jij nog over deze legendarische plek? Vandaag kun je er opnieuw binnenwandelen, want het is een Kringwinkel van SPIT. Bewonder dan zeker ook de rosetten in het plafond.

Maar wie passeerde hier allemaal wel niet de revue in die Corso-jaren? Leuvense sporthelden als Kid Tony en Kid Meurier boksten er. Adamo, Will Tura, The Pebbles, Boudewijn De Groot, Doe Maar en dEUS traden er voor het voetlicht. Hoeveel getrouwde koppels leerden elkaar kennen op de dansvloer van Dancing Corso?

Dansant vzw wil het graag weten uit zorg en liefde voor dansant erfgoed in Leuven. Laat dus zeker van je horen als jij nog een verhaal, leuke herinnering of relikwie hebt rond deze bijzondere plek. Want op Erfgoeddag, op zondag 23 april 2017, zal Dansant met al dit materiaal Dancing Corso weer even tot leven brengen.

  • Heb jij nog een goed verhaal over deze legendarische Dancing Corso?
  • Of bezit je bijvoorbeeld nog foto’s, bierviltjes, affiches, bierglazen, aanstekers of stickers met het logo van de zaal erop?

Laat het zeker weten op info@dansant.org.

Dansant zal je dan met je verhalen en objecten uitnodigen in het stadsarchief. Daar word je verhaal opgetekend en je erfgoedobjecten worden gefotografeerd, gescand of geregistreerd op Erfgoedplus.be. Nadien kan je alles gewoon mee terug naar huis nemen.

Op Erfgoeddag 2017, op zondag 23 april 2017, organiseert Dansant vzw een ééndagse happening over de verhalen en de geschiedenis van Dancing Corso. In de Kringwinkel van SPIT in de Diestsestraat.

Hoe meer verhalen en voorwerpen we kunnen verzamelen, hoe interessanter het wordt. Dus graaf even in je geheugen en neem contact op met info@dansant.org.

Je zal het verloop van het project kunnen volgen op de facebookpagina van Dansant facebook.com/dansant.org

Het project krijgt de steun van De Kringwinkel – SPIT, Erfgoedcel Leuven, Stadsarchief Leuven en Erfgoedplus.be.

De Parel van Nekkerspoel

dscf1487

Jaren geleden, toen de dieren nog spraken, ging eens een dag op stap met Ben Mouling – Alias Benvis – de bezieler en oprichter van Radio Modern. Hij had namelijk gehoord dat ik ‘nogal betrokken was bij Boombal’. Net zoals Boombal was Radio Modern van Gentse origine én ik scheen ook veel te weten over oude danszaaltjes. En of we een keer konden afspreken? Ondanks de Gentse verwantschap, ontmoetten we elkaar in Antwerpen voor een road trip. Op jacht naar het vergeten parochiezaaltje in de achterlanden van de provincie. Het ging langs Nijlen (De Gildenzaal), Sint-Katelijne Waver (De Graaf D’Elisem) en tenslotte Nekkerspoel en ook Mechelen, want de eindbestemming was de oude Stadsfeestzaal, waar ik erg benieuwd naar was.

dscf1461

De zaaltjes die we die we bezochten, tot we in de richting van Mechelen reden, vond ik toen niet zo interessant. De meeste interieurs waren gesloopt of zodanig verbouwd dat van enige retro-uitstraling niet veel sprake meer was. En dat zochten we destijds natuurlijk (later zou Ben ook nog NeoRetro oprichten). Maar dan kwamen we aan in Nekkerspoel, zonder veel hoop. De gevel boorde ook nog dat laatste restje de grond in, en met knikkende knieën gingen we de zaal binnen.

dscf1484

Het was een openbaring. Wat een zaal! Iemand had ergens aan het einde van de jaren ‘70 blijkbaar te veel naar Saturday Night Fever gekeken en het plafond omgetoverd tot een ode aan de beroemdste dansvloer ter wereld. De obligate zuiltjes waren fel blauw geschilderd, maar de dansbak (hoogteverschil tussen gaanderijen en dansvloer) was nog volledig intakt. Een redelijk kolossale spiegelbol draaide haar geluidsloze rondjes ergens tussen de andere discoverlichting terwijl een bejaarde man een verrolbare geluidsinstallatie uittestte met cassetjes vol krakende VVKB dansmuziekjes. Ben en ik kregen trouwens onmiddellijk te horen dat er geen plaats was voor extra’s omdat de zaal permanent in gebruik was. Helaas, pindakaas! Dan komt de jeugd van tegenwoordig nog eens buiten met een origineel erfgoed-idee, krijgen ze een fuifverbod aangesmeerd vanwege de bejaardenpolitie. Hè, bah!

Ik had destijds niet zo’n best fototoestel en was dus niet helemaal tevreden over het resultaat van mijn toenmalige fotoshoot. Bovendien was ik er zeer benieuwd naar of ze wel nog bestond, de parel van Nekkerspoel. Want het is snel gebeurd natuurlijk: parochie niet meer geïnteresseerd, slopen die handel! Gelukkig was eigenlijk net het omgekeerde gebeurd. Bisdom Mechelen heeft enkele jaren geleden blijkbaar het beheer van alle parochiezalen op haar grondgebied gecentraliseerd. Sommige zalen werden effectief gesloten, maar in wat overbleef wordt opnieuw geïnvesteerd. In toegankelijkheid, brandveiligheid, verlichting, nieuwe dansvloer, enz. Je kunt zoiets alleen maar toejuichen en het resultaat was verbluffend: de zaal leeft weer. En nog beter: er zijn nog wel enkele momenten wanneer de zaal beschikbaar is voor externe programmatoren. Dus als je nog op zoek bent naar een geweldig sfeervolle zaal in het Mechelse voor een bal (al dan niet met live muziek): dit is de plek waar je moet wezen. De bar onder het podium is trouwens enorm gezellig.

dscf1490

Parochiecentrum Sint-Pieter: Nekkerspoelstraat 81, 2800 Mechelen, tel. 015 55 74 49
Reservaties: tel. 015 55 99 75 (na 19.00 uur) of mailadres: sintpietermechelen AT live.be

Danszaal Corso

roset_klein

Het komt niet vaak voor dat je in je eigen stad een nog redelijk intakte danszaal aantreft. Ze was me eerst niet opgevallen moet ik eerlijk bekennen. Want ik had al een keer grondig gezocht. Ten minste dat dacht ik toen ik me voor een paar dagen op het stadsarchief van Leuven stortte om uit te zoeken wat er zoal over danscultuur te vinden was. Mijn collega danshistoricus Staf Vos had me al een tijd terug een aantal interessante tips gegeven in verband met vergunningsdossiers voor danszalen. Zijn onderzoek in functie van het zeer lezenswaardige “Veel volk verwacht. De populaire muziekcultuur in Vlaams-Brabant sinds 1800” had hem op het spoor gezet. Inderdaad, danszalen moesten (en dat moeten ze nog steeds) een vergunning krijgen van het stadsbestuur. Op basis van mijn verder onderzoek ontwikkelde ik in 2013 een danswandeling, die inmiddels al een paar keer langs de Leuvense danszalen van welleer trok.

Door dat ondezoek wist ik dat het laatste stukje Diestsestraat, vlak bij het station tot in de jaren ’50 op zijn minst een drietal danszalen moest hebben geteld. In de maanden voor de danswandeling ging ik natuurlijk een paar keer kijken naar die plek. Als ervaren danszaal-spotter weet je dan: ik zoek een redelijk breed én diep perceel waarop een bouw past met minstens drie traveeën. Danszalen waren destijds namelijk meestal achter een groter café gelegen en hadden een aparte ingang. Dus: 1 travee ingang danszaal, 1 travee ingang café en minstens 1 travee (maar meestal 2) voor de ramen van het café. In die buurt heb je kandidaten genoeg voor een dergelijk perceel: het fitnesscentrum, de aveve (nieuwbouw, dus gesloopt wat er stond), dansatelier Marleen Sempels en verder wat toen nog een leegstaand pand was met een gevel die vaagweg aan een oude cinemazaal deed denken. Wat op zich opnieuw een aanwijzing kon zijn voor een oude danszaal. In de jaren ’30 tot en met ’50 werden heel wat danszalen omgebouwd tot wijkcinema. Maar deze gevel was overduideljk een nieuwbouw, wellicht omdat het oorspronkelijke pand tijdens de eerste en of tweede wereldoorlog door oorlogsschade was vernield. De panden in die buurt dragen namelijk allemaal de gevelsteen van de heropbouw na de Brand van Leuven, maar net deze gevel niet.

dscf1347

Tot ik er recent, de pop-up kringwinkel van het Spit binnenstapte. Mijn vrouw had via de plaatselijke krant opgevangen dat deze nieuwe winkel in een oude danszaal gevestigd was. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Danszaal Corso was er ooit gevestigd, een naam die in het geheugen van heel wat Leuvenaars gegrift staat. Hoe het nu precies zit met de bouwgeschiedenis van deze zaal is nog niet helemaal duidelijk. Het is een vreemde mengeling tussen een moderne voorgevel die ik eerder na wereldoorlog twee schat op dit moment, en een interieur dat zowel moderne als oudere elementen bevat. De prachtige rozetten (letterlijk: het zijn rozen) lijken eerder uit de belle-époque te stammen. Hoewel precies dateren lastig kan zijn zonder bewijs op papier. Het ambacht om dergelijke moulures en schilderijen te maken werd nog erg lang in de vakscholen aangeleerd en ook zeker tijdens het interbellum nog vaak toegepast. Aan de andere kant valt meteen de “theatermond” op met luifel. Het is vrij zeker een toevoeging in beton achteraf. Ze kan evengoed gediend hebben voor een orkest als voor een orgel als voor een cinemaprojectie. Het is dus niet goed uit te maken hoe oud het is, maar ze is wellicht een stuk recenter dan de rozetten. Het is dus een beetje een puzzel, kortom een interessante casus die ik best wel wat verder zou willen verkennen. Al was het maar omdat ik er natuurlijk altijd van droom om nog een keer een bal te organiseren op zo’n historische dansplek. Wie weet lukt dat deze keer ook. Erfgoeddag is niet ver meer weg…

Wordt ongetwijfeld vervolgd…

dscf1394

En dan duikt een danszaal op in Ledeberg

Bristol_Ledeberg

Vandaag kreeg ik onverwachts een boeiende mail van Hilde De Smet, monumentenwachter bij Provincie Oost-Vlaanderen. Ze had in hartje Ledeberg nl. een mij onbekende danszaal ontdekt. De Bristol later vertimmerd tot wijkcinema Agora. Ik verkneukel me nu al over de sappige Gentse tongval, waarmede deze Engelse plaatsnaam wordt uitgesproken.

Het onderzoek van Hilde deed me onwillekeurig denken aan de masterscriptie van Marta Michna die ik jaren geleden in 2007 begeleidde en waarvan iedereen hier het resultaat kan bewonderen. Maar dat ging louter over de Gentse binnenstad (9000 weet u wel). Al denk ik stellig dat er wel wat interessante pistes te halen vallen voor de aandachtige lezers.

De foto is trouwens bewust een beetje vaag gehouden om de ‘clou’ van haar verhaal niet te verklappen. Ze doet me trouwens zeer willekeurig denken aan mijn beheptheid met Google Earth als het om het ontdekken van bouwvolumes gaat. Anyway, Hilde geeft over dit boeiend stukje spektakelcultuur overmorgen een lezing die u kunt bijwonen in de Panoramische Zaal van het Middenstandshuis, Lange Kruisstraat 7, Gent op donderdag 14 april 2016 om 20 uur. Naar het schijnt heten enkele Gentse Notabelen u van harte welkom. Allen daarheen!