Het laatste jaar was er één van grote veranderingen in de persoonlijke levenssfeer. Hetgeen zich vertaalde in een verminderde activiteit in de laatste drie maanden. Wat bezoekers op deze site gaat het nog steeds in stijgende lijn voort. Verleden jaar kreeg de site 3500 en oneffen bezoekers te vermelden, een steiging met 60% t.o.v verleden jaar.
De vele hackers zijn niet meegerekend, want ook op dat vlak was het druk op deze site. Via het onovertroffen Utrace en wat juiste instellingen van de wordpress machinerie, leer je vlotjes dat het hacken van westerse blogs blijkbaar een interessante hobby is in België, Frankrijk, Rusland, Oekraïne, Letland, Iran, Libanon, China en de VS. Daar vandaan blijken nl. de IP adressen van de hackers te komen. In de praktijk kun je er natuurlijk weinig tegen beginnen, maar het is wel interessant om te zien dat iedere opstoot in een conflicthaard waar wij van ver of dichtbij militair betrokken zijn vanuit onze luie westerse zetel, gepaard gaat met een aanvalsgolf op het internet.
Mooie herinneringen genoeg overigens. Het jaar begon meteen heel sterk, met het fansastische 3D verhaal van Timothy De Paepe, die op basis van mijn onderzoek naar het Winterlokaal van de Société Royal d’Harmonie d’Anvers een indrukwekkende rendering maakte. Zijn werk noopte mijn dan weer tot theoretische een bespiegelingen over danszalen in het algemeen, waar ik nog steeds trots op ben. Wat betreft het leukste moment, was vooral het bezoekje aan London, begin dit jaar leerzaam en verfrissend. En dichter bij huis, niet te vergeten de ontdekking van de Sint-Martinuszaal in Rijmenam, een vergeten pareltje dat ik met veel genoegen in beeld bracht. Het jaareinde bracht dan weer het prachtige boek van Richard Van der Staey waar ik aan meewerkte, en waar hoe dan ook een heel pak plaatselijke dansgeschiedenis in zit verwerkt.
En meteen dan ook de belofte om dit jaar er opnieuw tegen aan te gaan, vol frisse moed en