Als je een e-boek publiceert, kun je twee dingen doen. Of je zet het alleen op je eigen site of je deelt het via andere sites. Nog het eerste, nog het laatste is niet zo eenvoudig als het lijkt. Om te beginnen krijgt een site als de mijne niet zo’n heel groot aantal bezoekers over de vloer. Wel heel geïnteresseerde bezoekers, maar misschien precies daarom niet de massa. Wanneer je dus wil dat je boek gelezen wordt, heb je er alle belang bij dat je het deelt met en via anderen. Een ander argument om te delen is een meer technische aangelegenheid.
Niet iedereen is zo’n geweldige fan van pdf bijvoorbeeld. Veel e-readers in de handel hanteren eigen formaten. Zogenaamd omdat dit het beste zou werken met hun toestellen. Larie en apenkool natuurlijk. E-readers zijn vaak de verlengstukken van online boekhandels vandaag de dag en elke boekhandel wil natuurlijk in de eerste plaats klanten binden. De e-reader-met-eigen-formaat is één van de strategieën die men daarvoor hanteert. Als het namelijk heel gemakkelijk is om nog een extra boek te kopen en je dat boek bovendien later ook niet zomaar op je laptop
kunt lezen, blijft de klant met handen en voeten gebonden aan zijn/haar winkel. Amazon doet het, Barnes & Nobles doet het en dus doet iedereen mee.
Het lastige daarvan is, dat je natuurlijk best je boek in al die formaten kunt aanbieden. Als privé-uitgevertje met 1 boek in de aanbieding wil je natuurlijk niemand uitsluiten. Dus moet je er maar zelf voor zorgen dat je goed verzorgde pdf’je ook in al die andere eigenzinnige formaten wordt omgezet. Helaas is dat nog niet zo simpel. Precies omdat die boekhandels hun technologie zelf ontwikkelen, vind je niet noodzakelijk de software die je vlot met het omzetten helpt. Een andere mogelijkheid is om je boek op een meer open-editing platform aan te bieden. Scribd is er zo één. Je laadt je boek in en zij zorgen ervoor dat het in zo veel mogelijk formaten wordt omgezet. Er is echter één grote MAAR. Scribd en co passen regelmatig hun gebruiksvoorwaarden aan. Zo gebeurde het dat plotsklaps iedereen die een boek had staan op Scribd moest slikken dat Scribd hen afsloot van hun eigen werk. Zogezegd als werderdienst voor het online publiceren. Een beetje zoals een tijdje geleden met Facebook dat inneens besloot dat alle foto’s die gebruikers opplaadden op hun site inneens ook van hen waren en dat ze die gratis voor reclamecampagnes mochten inzetten en zelfs doorverkopen aan derden voor winst. Zonder jouw daarvan op de hoogte te brengen of zonder jouw ook maar iets van de winst uit te betalen. Ongehoord? Integendeel. Dagelijkse praktijk op het hedendaagse Web2.0. Lees dus als gepast griezelmoment voor een lief ding maar eens de gebruiksvoorwaarden van al die zogenaamd gratis diensten na. Idem voor het zogenaamde gratis Scribd dat van de ene dag op de andere doodleuk auteursrechten begon te claimen en het ook niet atlijd nauw neemt met de uitbetaling van het geld dat sommige auteurs verdienen met de verkoop van hun e-boeken.
Om al die redenen koos ik voor smashwords dat – vandaag toch nog – belooft om het spel wat eerlijker te spelen. We zullen zien. Want eerlijkheid op het internet duurt doorgaans maar zo lang als er geen massa’s poen mee te scheppen valt. In ieder geval publiceerde ik mijn boekje recent ook op hun website en kreeg ik daarvoor zo’n 50 downloads binnen de paar weken te verwerken. Fijn. Ik haalde dezelfde e-boeken er trouwens ook zelf (gratis) af en bied ze voor de veiligheid eveneens (gratis) via mijn eigen website. Iedereen content. Zij hebben potentieel een (gratis) bestseller op hun (gratis) site staan en ik krijg mijn boek (gratis) in alle formaten van de regenboog omgezet. Deal.
Bron beeld: http://www.digitaltrends.com/mobile/brit-book-giant-to-bring-out-own-e-reader/