Een vrijwel uitgestorven traditie voorwaar, enige ‘hotspots’ als Aalst, Ronse en de dorpen aan de Maaskant niet te nagesproken. Ooit was het anders. Tot aan de eerste wereldoorlog was Carnaval een vast en uitbundig gegeven in alle steden en dorpen van onze gewesten. Het begin van de vasten vieren met een vleesfeest. Meer traditioneel kun vermoedelijk je niet gaan voor onze cultuur. En bals hoorden bij carnaval zoals stroop bij wafels. Bal Masqués natuurlijk, met alle burleske taferelen van dien. Die traditie is helaas ook in de laatste hotspots tanende.
Het verwordt allemaal nogal snel tot een ordinaire fuif met een platenboer achter stapels bakken en boxen. Het hele gemeenschapsvormende gebeuren waarbij de locale harmonie of ten minste een paar goeie muzikanten daaruit het bal ‘trokken’, er ook vrolijk en uitgebreid werd getafeld alvorens het benenwerk aan te vatten, het ritueel van weken op voorhand aan de naaimachine je eigenste ‘pronkkostuum’ bij elkaar te stikken, enz. Het is jammer dat precies dat verloren is gegaan. Maar ja, willen we dan ook opnieuw katholiek worden om opnieuw te kunnen te vasten? Met onze huidige, door CO2 beslommeringen ingegeven, hang naar vegetarisme is zelfs dat geen optie meer, want dat doen we dus al het hele jaar lang. En zo is het altijd wat. O, Tempora, O, Mores! Vier ze!
Met dank aan het Museum Vleeshuis voor het beeldgebruik
