Categorie: Uncategorized

Alice in Wonderland

Lobsterquadrille_001

Sorry voor mijn afwezigheid van afgelopen week. Het was drukdrukdruk en ik slaagde er dus niet in om mijn stukje voor de blog af te werken. Daarom vandaag een extra royale portie.

Toen we recent nog eens samen op de trein zaten schoot mijn geliefde in de lach. Ze las net het 10de hoofdstuk van Alice in Wonderland getiteld “De Kreeften Quadrille”. Ze moest uiteraard even onwillekeurig aan mij denken. Waar dansgeschiedenis als vreemde hobby al niet goed voor is. Het is niet helemaal absurd natuurlijk dat je in een 19de eeuws boekje het woord “Quadrille” tegenkomt, maar hier gaat het toch wel om een heel aparte introductie op het dansgenre dat eens de balzalen van heel de aardkloot overheerste:

The Mock Turtle sighed deeply, and drew the back of one flapper across his eyes. He looked at Alice and tried to speak, but, for a minute or two, sobs choked his voice. “Same as if he had a bone in his throat,” said the Gryphon; and it set to work shaking him and punching him in the back. At last the Mock Turtle recovered his voice, and, with tears running down his cheeks, he went on again:

“You may not have lived much under the sea—” (“I haven’t,” said Alice)—”and perhaps you were never even introduced to a lobster—” (Alice began to say, “I once tasted—” but checked herself hastily, and said, “No, never”) “—so you can have no idea what a delightful thing a Lobster-Quadrille is!”

“No, indeed,” said Alice. “What sort of a dance is it?”
“Why,” said the Gryphon, “you first form into a line along the sea-shore—”
“Two lines!” cried the Mock Turtle. “Seals, turtles, salmon, and so on: then, when you’ve cleared all the jelly-fish out of the way—”
“That generally takes some time,” interrupted the Gryphon.
“—you advance twice—”
“Each with a lobster as a partner!” cried the Gryphon.
“Of course,” the Mock Turtle said: “advance twice, set to partners—”
“—change lobsters, and retire in same order,” continued the Gryphon.
“Then, you know,” the Mock Turtle went on, “you throw the—”
“The lobsters!” shouted the Gryphon, with a bound into the air.
“—as far out to sea as you can—”
“Swim after them!” screamed the Gryphon.
“Turn a somersault in the sea!” cried the Mock Turtle, capering wildly about.
“Change lobsters again!” yelled the Gryphon at the top of its voice.
“Back to land again, and—that’s all the first figure,” said the Mock Turtle, suddenly dropping his voice; and the two creatures, who had been jumping about like mad things all this time, sat down again very sadly and quietly and looked at Alice.
“It must be a very pretty dance,” said Alice timidly.
Enz. enz.

Het merkwaardige aan dit verhaal is, dat er ondertussen uiteraard een echte dans bestaat die de naam draagt van Lobster Quadrille.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

De beschrijving van de passen gaat als volgt:

Count Steps

8 Heads forward and back

8 Sides forward and back

8 Heads lobster1 your opposite

8 Sides lobster your opposite

16 Ladies starfish2 once around; pick up your partner

16 Grand starfish3 all the way home

8 All Lobster your partner

8 Lobster your corner by the left

16 All grand right and left

8 Heads lobster your opposite

8 Sides lobster your opposite

16 Promenade your partner to another set

1 Turn by the right with both hands raised

2 Right hand star

3 Partners side by side, ladies in the middle with a right hand star

(Choreographed by Ken Marcus, Denise Winter, and Bill Donaldson for the VSCS)

En uiteraard komt de dans ook voor in de recentste Burton film met muziek van Franz Ferdinand:

Beeldgebruik: Georgia Horton – ontwerp

De Musketiers doen het weer

Balboekje_Grand_Theatre_Gand_Ca_1860_002

Herinnert u zich nog het giswerk rond de ‘Mousquetaires’? Het betrof een vermelding van een dans op het dansprogramma van het bal op 20/08/1861 waaraan we een reeksje bijdragen wijdden. In de eerste bijdrage uit de reeks hadden we het in deze termen over deze dans, waarvan ik toen vermoedde dat het of een quadrille of een cotillon figuur betrof. Toen ik echter een paar weken geleden eens nagingen in google welke andere websites het onder meer over balboekjes hebben in het Nederlands, kwam ik o.a. bij de website van deftig vermaak uit.

Mij helemaal onbekend voor het overige, maar wat blijkt nu? Het balboekje in kwestie vermeldt opnieuw een “Mousquetaire”. Deze keer wordt de dans echter expliciet als Contredanse aangeduid. Het was met andere woorden ook in 1861 wellicht een quadrille die men bedoelde. Gezien de prominente plaats die de contredanses op dit programma van de Theatre de Gand (de opera) bekleden en de vermelding van de Redowa, kun je het boekje met een vrij grote graad van zekerheid dateren na 1846. Wellicht niet veel later, aangezien er dan wellicht ook nog andere ‘Slavische’ dansennamen op het programma hadden gestaan die in het kielzoch van de Polka na 1844 in de Parijse danszalen werden geïntroduceerd om vervolgens een wereldwijde triomftocht aan te vatten. Wat overigens te denken van de Contredanse ‘Artevelde’ zonder twijfel een locale compositie. Iemand bekend met de componist? Wellicht de moeite waard om eens in Gent rond te gaan snuffelen!

Fotoreportage van het 18de-eeuws bal in Antwerpen

Gisterenavond was er een erg leuk bal in het Elzenveld in Antwerpen. Speciaal voor de gelegenheid had men Lieven Baert en Jonathan Talbott over laten komen. En wie de heren kent, weet dat deze combinatie staat als een huis wanneer het gaat om 18de-eeuws dansrepertoire. Passeerden de revue: verschillende contradansen van D’Aubat Saint-Flour, die toevallig ook in het handschrift van de Sint-Lucas Gilde terecht kwamen. Daarnaast nog enkele vermakelijke Playforts ‘en collonne’. Wie er bij was (en er waren niet minder dan 150 dansers komen opdagen) kende ‘a most splendid evening’. Met dank aan Karel Moens, Thimoty De Paepe en Stadsklanken 18 voor de organisatie en Tjorven Klein voor de Foto’s

Na al die jaren…

Affiche_Stadsklanken_18_Detail

Is het volgende week eindelijk zo ver. Signoôr in China ofte De Chinêsche Pomona, een Nederlandstalig zangspel uit 1761, geschreven en gecomponeerd in Antwerpen, wordt opnieuw uitgevoerd. Wat dit nieuws op deze blog over danscultuur komt te doen? Eenvoudigweg: tijdens de research voor het Museum Vleeshuis ontdekte ik de orgininele partituren van deze opera samen met nog veel ander zeer interessant materiaal in het archief van het Sint-Lucas Instituut (De Academie) in Antwerpen. Sindsdien werkt één doctorandus verder op deze opera’s en nu blijkt dus ook aan het conservatorium van Antwerpen een ploegje muzikanten en hopelijk ook dansers aan de slag te zijn gegaan.

Een andere vondst van die dag, een handschrift met dansmuziek ca 1720 – 1760, kreeg ondertussen een plaats in de opstelling van het Museum Vleeshuis. En laatst meldde Wouter Vandenabeele me dat hij enkele melodieën uit dat handschrift gebruikt in zijn lessen. Volgende week donderdag wordt de opera in het Kasteel van Hingene opgevoerd onder regie van Sigrid ’t Hooft. We kijken er alvast enorm naar uit. Vooral ook naar de dansscènes. Voor zij die er niet bij kunnen zijn: er is zaterdagavond een heus 18de-eeuws bal in het Elzenveld. Volledig gratis.

Allen daarheen!

Meer info: www.stadsklanken18.be