Paris here we come!

Over enkel dagen vertekken we naar Parijs voor een stadstripje van enkele dagen. Het toeval wil dat ik al enkele weken zoet ben met de dagboeken van Stendhal uit de periode 1804 – 1818. Ze bieden een vaak fascinerende inkijk in het in dagelijkse leven van een jonge man met artistieke pretenties in Parijs. Hij bezoekt het theater vrijwel dagelijks en becommentarieerd de stukken die hij ziet, de boeken die hij verslindt, etc. Kortom hij eet, drinkt, slaapt,vrijt, enz. zoals iedere jonge man van zijn leeftijd dat zou doen. Het is alleen hoogst merkwaardig hoe modern hij zelfs in een nederig genre als het dagboek na al die jaren blijft. Stendhal blijft boeien, ook na meer dan twee eeuwen. De frishei
d van zijn stijl en zijn gave om met twee halve zinnen een personnage neer te zetten zijn onweerstaanbaar.

Lees even over zijn schouder mee hoe hij een bal beschrijft in intieme kring. Ik geef slechts enkele fragmenten weer van het hele “réçit”:

Fête donnée par Ariane lundi, 4 germinal an XIII [25 mars 1805]
 Over een moeder die haar dochter op een bal in de etalage zet:
…Lorsque Basset dansait avec Mlle Amalric, M. de Parny lui dit en lui touchant les épaules:”Tenez-vous donc droite.” Lorsqu’elle dansait, se mère la tirait à chaque instant par sa robe, ou pour l’embarasser, ou pour arranger sa toilette, ou pour lui dire quelque chose tout bas. Lorsqu’elles se parlaient assises l’une à côté de l’autre, sa mère lui poussait la joue pour la mettre en face du public…

De gastvrouwe,  CatherineJoséphine Duchesnois, dit Ariane

Over een getalenteerd danser en het belang van goed te kunnen dansen:
…On se remit à danser. Duport dansa la gavotte avec la petite fille dont nous avons parlé. Il avait danséauparavant la contredanse avec Amalric Contat, sans faire aucun pas en masse. Il en fit cependant deux ou trois, soit dans la contredanse, soit dans la gavotte, qui furent le comble de la grâce. Il fut sublime  de grâce, il fut exactement ce que doit être un grand talent dans la société…
 Louis Antoine Duport (1781 – 1853)
En het gevaar om vernederd te worden wanneer je dat specifieke talent, ook al ben je actrice en gastvrouwe, blijkbaar niet in voldoende mate bezit:
…Mlle Duchesnois sautait en valsant, Valance s’avance au milieu de la salle et, la prenant par le bras, lui dit:”Mais vous voulez vous tuer, ne sautez donc pas comme cela!”. Mlle Duchesnois lui répondit:”Mais si cela me faisait mail, je ne le ferait pas.”Et de sauter. Son air froid m’a choqué toute la soirée. Il paraît qu’il l’aime beaucoup. Il a prié Basset de ne pas la faire danser, lui disant qu’il fallait ménager les talents…
 Jean-Baptiste Cyrus Adélaïde de Timbrune de Thiembronne, vicomte puis comte de Valence, dit Valence


Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *