Als je een e-boek publiceert, kun je twee dingen doen. Of je zet het alleen op je eigen site of je deelt het via andere sites. Nog het eerste, nog het laatste is niet zo eenvoudig als het lijkt. Om te beginnen krijgt een site als de mijne niet zo’n heel groot aantal bezoekers over de vloer. Wel heel geïnteresseerde bezoekers, maar misschien precies daarom niet de massa. Wanneer je dus wil dat je boek gelezen wordt, heb je er alle belang bij dat je het deelt met en via anderen. Een ander argument om te delen is een meer technische aangelegenheid.

Niet iedereen is zo’n geweldige fan van pdf bijvoorbeeld. Veel e-readers in de handel hanteren eigen formaten. Zogenaamd omdat dit het beste zou werken met hun toestellen. Larie en apenkool natuurlijk. E-readers zijn vaak de verlengstukken van online boekhandels vandaag de dag en elke boekhandel wil natuurlijk in de eerste plaats klanten binden. De e-reader-met-eigen-formaat is één van de strategieën die men daarvoor hanteert. Als het namelijk heel gemakkelijk is om nog een extra boek te kopen en je dat boek bovendien later ook niet zomaar op je laptop
kunt lezen, blijft de klant met handen en voeten gebonden aan zijn/haar winkel. Amazon doet het, Barnes & Nobles doet het en dus doet iedereen mee.

Het lastige daarvan is, dat je natuurlijk best je boek in al die formaten kunt aanbieden. Als privé-uitgevertje met 1 boek in de aanbieding wil je natuurlijk niemand uitsluiten. Dus moet je er maar zelf voor zorgen dat je goed verzorgde pdf’je ook in al die andere eigenzinnige formaten wordt omgezet. Helaas is dat nog niet zo simpel. Precies omdat die boekhandels hun technologie zelf ontwikkelen, vind je niet noodzakelijk de software die je vlot met het omzetten helpt. Een andere mogelijkheid is om je boek op een meer open-editing platform aan te bieden. Scribd is er zo één. Je laadt je boek in en zij zorgen ervoor dat het in zo veel mogelijk formaten wordt omgezet. Er is echter één grote MAAR. Scribd en co passen regelmatig hun gebruiksvoorwaarden aan. Zo gebeurde het dat plotsklaps iedereen die een boek had staan op Scribd moest slikken dat Scribd hen afsloot van hun eigen werk. Zogezegd als werderdienst voor het online publiceren. Een beetje zoals een tijdje geleden met Facebook dat inneens besloot dat alle foto’s die gebruikers opplaadden op hun site inneens ook van hen waren en dat ze die gratis voor reclamecampagnes mochten inzetten en zelfs doorverkopen aan derden voor winst. Zonder jouw daarvan op de hoogte te brengen of zonder jouw ook maar iets van de winst uit te betalen. Ongehoord? Integendeel. Dagelijkse praktijk op het hedendaagse Web2.0. Lees dus als gepast griezelmoment voor een lief ding maar eens de gebruiksvoorwaarden van al die zogenaamd gratis diensten na. Idem voor het zogenaamde gratis Scribd dat van de ene dag op de andere doodleuk auteursrechten begon te claimen en het ook niet atlijd nauw neemt met de uitbetaling van het geld dat sommige auteurs verdienen met de verkoop van hun e-boeken.

Om al die redenen koos ik voor smashwords dat – vandaag toch nog – belooft om het spel wat eerlijker te spelen. We zullen zien. Want eerlijkheid op het internet duurt doorgaans maar zo lang als er geen massa’s poen mee te scheppen valt. In ieder geval publiceerde ik mijn boekje recent ook op hun website en kreeg ik daarvoor zo’n 50 downloads binnen de paar weken te verwerken. Fijn. Ik haalde dezelfde e-boeken er trouwens ook zelf (gratis) af en bied ze voor de veiligheid eveneens (gratis) via mijn eigen website. Iedereen content. Zij hebben potentieel een (gratis) bestseller op hun (gratis) site staan en ik krijg mijn boek (gratis) in alle formaten van de regenboog omgezet. Deal.

Bron beeld: http://www.digitaltrends.com/mobile/brit-book-giant-to-bring-out-own-e-reader/

Deze week kreeg ik naar jaarlijkse gewoonte een berichtje van Koen De Vlieger – De Wilde, de dansante conservator van het Kasteel van Hingene in mijn mailbox. Deze cursus is een aanrader voor iedereen die eens wil proeven van Historische Contradans. Warm aanbevolen met andere woorden!

“Goedemiddag,

Op deze winterse dag wil ik u graag van harte uitnodigen voor de contredanscursus, die Stichting Klassieke Dans in de lente zal organiseren in het kasteel d’Ursel.

De lessen vinden plaats op zaterdagen 9 maart, 13 april en 4 mei, telkens van 10 tot 17 uur. De prijs bedraagt 100 euro voor de hele reeks (inclusief dranken en lunches).

Voor verdere informatie en inschrijving kunt u terecht bij Johan Goessens van Stichting Klassieke Dans op info@stichtingklassiekedans.be of 0498 36 61 71.

En voor wie ze nog niet gezien heeft: de links naar de foto’s van de voorbije Winterbals staan op de Facebookpagina van het kasteel (http://www.facebook.com/#!/pages/Kasteel-dUrsel/105183770190 en dan een beetje terugscrollen naar december).

Met vriendelijke groet,

Koen”

Een boek is nooit af. Op 1 april publiceerde ik op deze website het eerste hoofdstuk van mijn folkboek. Toen schreef ik dat een tekst nooit af was en dat ik, door het online te presenteren, reactie verlangde om de tekst nog te kunnen aanpassen. Dat lukte nog aardig ook. Van diverse kanten kreeg ik waardevolle aan en opmerkingen toegestuurd of toegesproken bij een goed glas wijn. Eén van de meest waardevolle ervaringen vind ik persoonlijk een goed opgebouwde kritiek van iemand die je graag mag en die je de ruimte laat om weerwerk te bieden. Dat het er tijdens die gesprekken behoorlijk hevig aan toe kan gaan, vind ik niet erg. Het botsen van inzichten en ideeën is nu eenmaal nooit neutraal of puur rationeel.

Het gebeurt wel eens dat men daar per slot van rekening toch aanstoot aan neemt. Het scheiden van de persoon die voor je zit en het idee dat die verkondigt, is iets wat blijkbaar moeilijk ligt. Vooral hier België neemt men doorgaans aan dat je iemand die anders denkt dan jij, voor de rest ook beter niet vertrouwt, laat staan te vriend houdt. Onze verzuiling is daar, meen ik, een goed voorbeeld van. Dat dit een Belgisch cultureel gegevens is, merk je pas goed wanneer je met Duitsers, Nederlanders of Britten omgaat. Meningsverschillen worden daar niet vaak als bedreigend voor de vriendschap ervaren, wel integendeel.

Gelukkig heb ik een paar vrienden die daar net zo over denken. Daardoor kan ik weldra een geheel herziene en verbeterde versie van mijn eerste hoofdstuk aan het wereldwijdeweb toevertrouwen. Zoals dat ging in de 19de eeuw. Want we houden nu eenmaal van traditie nietwaar?

Soms is het zo warm dat je overal kabouters begint te zien. En dat kabouters dansen, dat is algemeen geweten. Bovendien staat hier in de buurt een allerschattigst kabouterhuisje uit 1667, waar ik gisterenavond, wat verkoeling zoekend langsfietste. Vanavond zelf dansen op de Gentse feesten. Hopelijk ben ik dan van mijn kaboutermanie verlost.