Categorie: 21ste Eeuw

mei 3, 2010

10 JAAR BOOMBAL

Een poging tot de geschiedschrijving van een recent folkfenomeen

Het is, Dames en Heren, binnenkort inderdaad al 10 jaar geleden dat de eerste Boombals doorgingen in de Boomstraat te Gent. Hoeveel het er ondertussen zijn geweest? Geen idee eigenlijk en ik zal ze ook niet meer proberen te tellen. Gewoon omdat ze toch niet meer te tellen zijn en ik voor de rest ook niet van plan ben te pogen het fenomeen in cijfers te vatten.

Wat ik dan wel ga doen? Ik zal trachten wat achtergrond mee te geven en natuurlijk interviews met enkele centrale gasten die een rol speelden bij het tot stand komen van hoe het Boombal is kunnen uitgroeien tot wat het ondertussen is geworden. Ik claim dus niet dat ik dé geschiedenis van het Boombal zal schrijven. Ik zal wel een dappere poging ondernemen om materiaal bij elkaar te brengen dat later, over ettelijke jaren, wanneer ik de zaken wat nuchterder kan overchouwen, misschien nog interessant kan worden.

Ik doen mijn best om zowat om de twee weken een artikel te posten. Het is bij deze dan ook de eerste samenwerking tussen Folkroddels, Folk in Antwerpen en Dans’ant vzw om wiens respectievelijke websites de artikels eveneens zullen verschijnen.

Veel leesplezier en tot binnenkort!

februari 15, 2010

’t Is deze week Carnaval

Een vrijwel uitgestorven traditie voorwaar, enige ‘hotspots’ als Aalst, Ronse en de dorpen aan de Maaskant niet te nagesproken. Ooit was het anders. Tot aan de eerste wereldoorlog was Carnaval een vast en uitbundig gegeven in alle steden en dorpen van onze gewesten. Het begin van de vasten vieren met een vleesfeest. Meer traditioneel kun vermoedelijk je niet gaan voor onze cultuur. En bals hoorden bij carnaval zoals stroop bij wafels. Bal Masqués natuurlijk, met alle burleske taferelen van dien. Die traditie is helaas ook in de laatste hotspots tanende.

Het verwordt allemaal nogal snel tot een ordinaire fuif met een platenboer achter stapels bakken en boxen. Het hele gemeenschapsvormende gebeuren waarbij de locale harmonie of ten minste een paar goeie muzikanten daaruit het bal ‘trokken’, er ook vrolijk en uitgebreid werd getafeld alvorens het benenwerk aan te vatten, het ritueel van weken op voorhand aan de naaimachine je eigenste ‘pronkkostuum’ bij elkaar te stikken, enz. Het is jammer dat precies dat verloren is gegaan. Maar ja, willen we dan ook opnieuw katholiek worden om opnieuw te kunnen te vasten? Met onze huidige, door CO2 beslommeringen ingegeven, hang naar vegetarisme is zelfs dat geen optie meer, want dat doen we dus al het hele jaar lang. En zo is het altijd wat. O, Tempora, O, Mores! Vier ze!

Met dank aan het Museum Vleeshuis voor het beeldgebruik

februari 10, 2010

Opernball in Wenen 2010

Op 11 februari 2010 vindt in Wenen het wereldberoemde operabal plaats. Dit bal is één van de enige overgebleven die nog steeds bij traditie plaats vindt in het operagebouw zelf. Hiervoor wordt de hele parterre met een balvloer op stellingen dichtgelegd, net zozeer als de orkestbak en de scène. Het is zeker niet het bal met langste traditie in Wenen, aangezien het, met veel onderbrekingen, pas sinds 1877 plaatsvindt en pas onder de naam Opernball sinds 1935, maar het is ondertussen wel uitgegroeid tot het meest prestigieuze evenement in zijn soort.

Het is bovendien een echt debutantenbal, waarvoor er uiterst streng wordt geselecteerd.Dat gebeurt om te beginnen door je in te schrijven bij dansscholen Erlmayer of Mühlsiegel. Vervolgens worden er ‘voordans sessies’ gehouden en uiteindelijk krijg je de bevestiging of je erbij bent of niet. Dat was ten minste zo tot verleden jaar, toen men besloot om ieder jaar de opdracht van de openingsceremonie uit te besteden aan een andere dansschool, eventueel ook van buiten Wenen. Wie al eens een virtueel kijkje wil gaan nemen kan hier terecht. Wie het geluk heeft de Oostenrijkse TV (ORF) te ontvangen of de Bayerische Rundfunk (BRF) kan het hele spektakel live meemaken mét kundige commentaren. Auf Deutsch, natürlich!

juni 29, 2009

Dancing Het Wilgenhof en de allerlaatste Mortier

Enige tijd geleden verklaarde ik de jacht op oude danszaaltjes in Vlaanderen voor geopend. Met open visier trok ik ten strijde, surfte het internet plat en viel zodanig veel mensen lastig met mijn vragen, dat de gevolgen niet uit konden blijven. Allereerst verschenen er een reeks artikels in het Dans.Magazine, waarin ik per Vlaamse provincie een danszaaltje onder de aandacht bracht. Vervolgens nam ik contact op met het VIOE om te vragen of zij niet geïnteresseerd waren in een samenwerking.

En zie: het wonder geschiedde. En ook daarna hield het niet op. Volkskunde Vlaanderen vond mijn onderzoeksthema zowaar verwant aan hun project Redt het Volkscafé! en voegde zowaar een mogelijkheid toe om ook feest- en danszalen op te snorren. Waarvoor dank. Allemaal!

Maar het beste moest nog komen. Mijn vriend Luc Indesteege organisator van Boombal Herk-de-Stad en net zoals ik reeds jaren ijverig en onbaatzuchtig in de weer om de volkskunde in Vlaanderen de 21ste eeuw binnen te leiden, bood aan mij een handje te helpen om in het lastig verkenbare Limburg toch ten minste één interessante danszaal te vinden. Hij ging zowaar zo ver een oproep te laten lanceren in ’t Belang van Limburg, waarvoor opnieuw dank. Wat vervolgens leidde tot… het vinden van één danszaal.

Wij daar naar toe, dat kunt u wel geloven! En wat zag ons lodderig oog? Wonder boven wonder bleek Dancing Het Wilgenhof, naast een vrijwel intakt 50-ties interieur, ook nog eens een pracht van een Mortier Orgel in bijna originele staat te huisvesten! Björn Isebaert van Mechamusica en ikzelf waren het delirium nabij. Geniet alvast onze reiskiekjes…