Het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens wat aandacht besteedde aan een oude feestzaal, maar deze kon ik moeilijk laten liggen.

Een paar maanden geleden vertelde iemand van de Sint-Cecila zaal in Hoogstraten me dat er zich in Rijmenam een veel mooiere zaal bevond dan de hunne. De naam ontschoot de persoon in kwestie, maar het kon toch in deze tijden van internet, niet moeilijk zijn om in het dorpscentrum van Rijmenam een feestzaal te ontdekken.

Zo gezegd zo gedaan en een paar weken terug, op zo’n prachtige zonnige zondag, fietsen wij gezwind door de Dijlevallei tot ginder. Inderdaad prachtig gelegen zaal, vrij uniek gelegen los van de gebouwen rondom. Helaas was ze niet geopend, maar ik nam alvast enkele foto’s van de buitenkant.

Via de voorzitter van Heemkundige Kring ’t Hoefyser, Dhr. Luc Van Geel vernam ik tussentijds dat de zaal gebouwd werd in de jaren 1924-1925 op initiatief van de familie Schueremans. Zij zouden dat samen met aan aantal aandeelhouders hebben gedaan, met de bedoeling om de zaal ter beschikking te stellen van de Koninklijke Fanfare Sint-Martinus.

Waar hebben we dat nog gehoord? Overal in feite. Zo ongeveer elke feestzaal uit de 19de- en 20ste eeuw werd door verenigingen op aandelen gebouwd. Dat was zo voor het prestigieuse winterlokaal van de Harmonie in Antwerpen, maar evengoed voor dit soort dorpse gelegenheden. Hopelijk zorgde dat fenomeen er ditmaal voor dat de partituren van de harmonie en de orginiele bouwplannen bewaard bleven. We zullen zien.

Zonet konden we, echter wel een kijkje gaan nemen aan de binnenkant. Een plaatselijke school waarvan de naam me ontschiet, hield er haar jaarlijkse quiz en ze was dus wel degelijk open. Maar wat een zaal. Het vloerplan vertoont zoals gewoonlijk de klassieke basilica vorm, maar wat uitzonderlijk is, het interieur is nog vrijwel helemaal intakt. De zuiltjes behielden hun oorspronkelijke stukwerk, houtbekleding en spiegels, de dansvloer ligt nog mooi verzonken, de tegeltjes van de gaanderijen zijn nog origineel, het plafond een indrukwekkend lattenwerken tongewelf is nog in goede staat, net zoals de oorspronkelijke ventilatieroosters, het dansbalkon staat er nog, enz. Enz.

Kortom, een mooiere authentieke feestzaal kan ik me sinds lang niet herinneren. Ik wik mijn woorden. Het is een echt pareltje. En met een beetje geluk blijft het nog lang zo. Ik hoop werkelijk dat men bij de renovatie, die ongetwijfeld voor de deur staat nu de gemeente eigenaar is geworden, oog zal hebben voor de authenticiteit en niet overweegt om dan maar alles met kalkplaat dicht te timmeren omwille van één of ander energiecertificaat. Van dansen krijg je het warm. Remember?

Als er overigens nog mensen zijn die authentieke feestzalen in hun buurt kennen, mogen ze mij altijd een seintje geven. Contactgegevens vind je hier.